ธรรมะจากเลขศูนย์ "0"

ธัมมโชติ รวมธรรมะน่าสนใจจากพระไตรปิฎกด้วยภาษาง่ายๆ เพื่อคนรุ่นใหม่

เรื่องนี้เขียนขึ้นจากการจุดประกายของคำสอนอันเป็นหลักสำคัญของนิกายมาธยมิก ซึ่งเป็นนิกายที่สำคัญของศาสนาพุทธมหายาน ฝ่ายศูนยตวาทินนะครับ (เน้นเรื่องศูนยตา หรือสุญญตา) ซึ่งมีผู้นำที่สำคัญคืออาจารย์นาครชุน ผู้แต่งคัมภีร์มาธยมิกศาสตร์ หรือคัมภีร์มาธยมิกการิกา อันว่าด้วยเรื่องทางสายกลาง ผู้มีวาทะว่า สรฺวมฺ ศูนฺยมฺ (อ่านว่า สะ-ระ-วัม ศูน-นะ-ยัม โดย ระ กับ นะ ออกครึ่งเสียงนะครับ เป็นภาษาสันสกฤต ตรงกับภาษาบาลีว่า สพฺพ สุญฺญํ) ซึ่งแปลว่า สิ่งทั้งปวงล้วนเป็นของศูนย์ คือเป็นของว่างเปล่า

ขอนอบน้อมแด่สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าฯ
พระธรรม
พระสงฆ์
กราบนมัสการท่านอาจารย์นาครชุน

ท่านทั้งหลายลองมองเข้าไปที่เลขศูนย์ "0" ดูสิครับ ไม่ว่าจะมองจากทิศทางใดก็จะเห็นเส้นขอบที่ปิดรอบอย่างมิดชิด แน่นหนา ประดุจว่าอัดแน่นไปด้วยสาระเต็มเพียบไปหมด แต่ภายในสิครับกลับว่างเปล่า กลวงโบ๋ หาสาระแก่นสารใดๆ ไม่ได้เลย

ชีวิตทั้งหลายในวัฏสงสารก็เช่นกันนะครับ ดูเผินๆ ก็เหมือนกับว่าเต็มไปด้วยสาระแก่นสาร น่ารักน่าใคร่ น่าปรารถนา ดุจว่าจะยึดมั่นถือมั่น เป็นจริงเป็นจังได้เช่นนั้น แต่พอเวลาผ่านไปได้ไม่นาน สิ่งเหล่านั้นก็กลายเป็นเพียงความว่างเปล่า เหลือเพียงความทรงจำลมๆ แล้งๆ ที่ไม่อาจหวนคืนมาให้สัมผัสได้อีกเลยครับ

ไม่ต่างอะไรกับความฝัน ในขณะที่กำลังฝันอยู่ก็รู้สึกเหมือนกับว่าเป็นจริงเป็นจัง สุขก็สุขจริง ทุกข์ก็ทุกข์จริง เหนื่อยก็เหนื่อยจริงนะครับ แต่พอตื่นขึ้นมา ... มีอะไรเหลืออยู่บ้างเล่า ???

แล้วชีวิตจริงกับความฝันมีอะไรที่ต่างกันครับ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ได้ไม่นาน แล้วก็แปรปรวนไป ดับไป หาอะไรที่มีความเที่ยงแท้แน่นอน คงเส้นคงวา ที่พอจะให้ยึดถือ ยึดมั่นถือมั่น ว่าสิ่งนั้นเป็นเช่นนั้นจริงๆ ไม่ใช่เป็นอย่างอื่น ไม่มีเลย อย่างเครื่องคอมพิวเตอร์ แท็บเล็ต สมาร์ทโฟน หรือหนังสือที่ท่านกำลังอ่านกำลังจ้องมองอยู่ในขณะนี้ มันจะอยู่ในสภาพที่ใครๆ เรียกมันว่าคอมพิวเตอร์ แท็บเล็ต สมาร์ทโฟน หรือหนังสือไปได้อีกนานสักเท่าไหร่ครับ หลังจากนั้นจะกลายสภาพเป็นอะไรก็ไม่สามารถจะคาดเดาได้เลย

แล้วทรัพย์สมบัติ หน้าที่การงาน ยศฐาบรรดาศักดิ์ หน้าตาในสังคม ความสุข ความทุกข์ ความสำเร็จ ความล้มเหลว หรือแม้แต่พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อนฝูง คนรัก รวมทั้งทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านมีท่านเป็นอยู่ในเวลานี้ มันจะอยู่กับท่านไปได้อีกนานเท่าไรกันครับ ในที่สุดมันก็จะเหลือเพียงความทรงจำลมๆ แล้งๆ อีกเช่นกัน

ท่านทั้งหลายเคยเห็นเศษกระดูกที่เหลือจากการเผาของคนที่ท่านเคยรู้จักหรือเปล่าครับ ท่านเห็นหรือเปล่าว่าความสุข ความทุกข์ ความยากลำบาก ความสำเร็จ ความล้มเหลวต่างๆ นานา ที่คนๆ นั้นเคยต่อสู้ฝ่าฟันมาตลอดชีวิต ในที่สุดแล้วเหลืออะไรให้กับเขาบ้างครับ นอกจากเศษกระดูกไม่กี่ชิ้นซึ่งจะกระจัดกระจายและย่อยสลายไปในที่สุด บางคนอาจจะเหลือสมบัติเอาไว้ให้ลูกหลานแย่งกันบ้าง แล้วไม่นานก็หมดไป บางคนอาจจะมีชื่อเสียงดีบ้าง ไม่ดีบ้าง เอาไว้ให้คนกล่าวถึง แต่ไม่นานก็ย่อมจะหมดไปอีกเช่นกันครับ แต่ที่แน่ๆ สิ่งที่ว่าเหลืออยู่เหล่านั้น มีประโยชน์อะไรกับคนที่ตายแล้วบ้างครับ สิ่งที่จะติดตามไปได้ก็มีเพียงบุญกับบาปที่เคยทำเอาไว้เท่านั้น แต่เมื่อกรรมใดส่งผลจนหมดสิ้นกำลังแล้ว กรรมเหล่านั้นก็ย่อมจะหมดสิ้นไปด้วยเช่นกันนะครับ สรุปแล้วในที่สุดก็จะเหลือเพียงความว่างเปล่า กับความทรงจำลมๆ แล้งๆ เหมือนความฝันเท่านั้นเอง

แล้วในวัฏสงสารนี้มีอะไรที่ต่างจากความฝัน มีอะไรที่ต่างจากเลขศูนย์ "0" บ้างครับ ???

จะเอาอะไรกันมากกับชีวิต !!!

ธัมมโชติ